Zaman da Eskir | Ayla Kutlu ( d.1938 )
Okunma Zamanı: 06 – 27 Ekim 2022
Anılar | 2. Baskı – Mart 2007 |
Bilgi Yayınevi | 400 sf.
Selâmlar Sevgili Kitap Dostları,
“Ayla Kutlu Okumalarım” ın altıncı kitabı Zaman Da Eskir… Yazarın kendi kaleminden çıkan “Anılar“ının birinci kitabı olup, ikincisinin çıktığına dair bir bilgiye erişemedim.
“Sevgili gelinim, beni çok zorladın anılarımı insanlarla paylaşmam için… Bu kitap da benim senin adına armağanım olsun: GÜLSÜN BEHLÜLGİL’e… ” ( s.6)
cümlesinden anlaşıldığı üzere, bu anıların yazılıp kitaba dönüşmesini Gülsün Hanım’a borçlu Ayla Kutlu okurları! İyi ki zorlamış, kendisine yürekten teşekkür ediyorum!
Bu kitapta, yazarın, “birinci aşamam” dediği, “yirmi iki yıllık yaşam dilimi“ni okuyoruz.
Ayla Kutlu 1938 Antakya doğumlu. Hal böyle olunca tarihî süreçlerden azade bir yaşam düşünmemek gerek. Hatay’ın vatana katılması dahil olmak üzere; ikinci dünya savaşı, Kore’ye asker gönderilmesi, Amerikan yardımları; yokluk – kıtlık – hastalık sarmalında bir toplum; geri dönüşlerle, yazarın Kafkasya kökenli aile fertlerinin göçleri, nerelere yerleştikleri, hayatlarına ve kişiliklerine dair özelliklerle dopdolu, bir o kadar da çileli ve mücadele dolu bir yaşamı okuyorsunuz. Yazar, anılarının bazı yerlerine dipnotlar düşerek, gözlemlediği kimi olaylara ve kişilere, hangi kitaplarında yer verdiğini de belirtmiş.
Bu kitabın sonunda Mülkiyeli ( Siyasal Bilgiler Fakültesi mezunu) bir Ayla Kutlu var. Devamını merakla bekliyorum!
Duyguları / nı, yazdığı atmosferi okuruna çok doğal, ajitasyon yapmadan aktaran bir yazar Ayla Kutlu. Tam da bu yüzden seviyorum onun yazdıklarını. Bu yüzden tarafsız olamadığım için hoşgörünüze sığınıyorum.
“Bir zamanlar sözünün tek başına ne kadar geniş bir belleği olduğunu tam olarak algılayabilsek, eskide birikenleri daha bir saygıyla anar, daha çok yararlanırdık” demiş babası Ayla Kutlu’ya.
( s.6)
Saygı açısından hakkı verilmiş bu “Anılar” kitabı, biz okurlar için de bir canlı tarih niteliğinde.
Şeklen ise şöyle;
İlksöz dahil 13 bölüm var. Sonra, Ayla Kutlu’nun, Tarih ve Toplum Ansiklopedisi için 1987 yılında yazdığı,”Hatay Devleti’nden Hatay İli’ne” başlıklı metin konmuş. En sonunda ise aile fotoğrafları var.
Aslında yazmak istediğim başka şeyler de var ancak ipin ucunu kaçırıp, hem yazıyı hem de okuyanın kafasını çorba yapma ihtimalim yüksek olduğu için burada durayım.
Baba Selâhattin Bey, anne Sabriye Hanım, kardeşler – büyükten küçüğe – Altan, Ayla, Alsan ve Zafer’den oluşan çekirdek ve geniş Kutlu Ailesi ile tanışmanızı isterim.
Bendeniz ilgiyle ve merakla okudum. Anı okumayı sevenlere sevgimle ve şevkimle iletiyorum!
Sağlık, esenlik ve kitaplar hep sizinle olsun!
🎀”Yitirilmiş her duygulu ortam, toplumların yitirdiği bir kültürel kurumdur. Önemli ya da önemsiz… Zaten bir şey neye göre önemsizdir? Anılarda anılmadığı, üstünde konuşulmadığı için eksik kalan bir yaşanmışlık nasıl olur da önemsiz olur? ” ( s.255 )
🎀”Umut iyidir. İnsanı canlı ve güçlü tutar…” ( s.267)
🎀”Eskiyen zamanın içinde gördüklerimi yazdığım şu sırada, bazı bazı kendime soruyorum: “Ağabeyine acaba haksızlık mı ediyorsun?” diye. Ah bunu hiç istemiyorum… Ne var ki acı veren şeyleri hatırlarken acının somutluğunu değil ama, benliğime kazıdığı izleri silmenin olanağı yok!” ( s.273)
🎀”Güzel günler vardır… Gelirler. Arkalarında, yaşanmışlığın geçiciliğiyle hiç orantılı olmayan güzel anımsamalar bırakarak sizi birikim sahibi ederler.” ( s.287)
Çiğdem İskent 