Gör Bağır | Fuat Sevimay ( d. 1972 )
Okunma Zamanı: 13 – 17 Ocak 2022
Öykü / 1. Baskı – Aralık 2021 /
İthaki Yayınları / 86 sf.
🗝”Ama memlekette adalet var diyorlar. Vardır kıyıda köşede bir yerlerde zahir.” ( s.32)
Gör Bağır, yazarın kaleminden okuduğum ikinci öykü kitabıdır. Gör’düğümüz toplum ve insan ahvallerini anlatan dokuz öyküden mürekkep. Ne kadar “bağır”dığımız konusunda ise susma hakkımı kullanmak istiyorum.
Âşina olduğumuz iyilik, kötülük, adaletsizlik, her iki anlamda da göçme hali… Dokundu kıymetli okurlar. Acı – tatlı (bittersweet) denen hikâye de var, “Anne, tokam çamurlanacak,..” ( s.40) cümlesiyle gözümden yaş akıtan da. Bu cümlenin nesine ağladın derseniz, öyküyü okumanız gerekecek efendim. Elbette keyfiyet size aittir.
Yazar, daha önce okuduğum Ara Nağme öykü kitabından – hafızam beni yanıltmıyorsa – farklı yazım teknikleri de kullanmış sanki. Örneğin, yaklaşık iki buçuk sayfa süren cümle, şekilli “düşme” kelimesi, öykünün belirli yerlerinde tekrar eden cümle kalıpları, üç satırlık öykü vb. Diğer keşifler okuyacak olanlara kalsın bence. Yaşar Kemal tadı var sanki dediğimde, karşıma çıkan Yaşar Kemal…
☆Dolap Beygiri ☆E ☆Suriye Pasajı
☆Bazen Garson ☆İyi Kötü Çirkin ☆Birincisi
☆Hurda Franco ☆Sonunardı ☆Nassaulu İsa
Hepsinin Gör Bağır‘ı ayrı olmasına ayrı ama ortak nokta nedir diye kendime sordum. Aldığım cevap şu oldu: Tutunamayanlar kadar merdivenden tekmeyle itilenler… Ağlatan Suriye Pasajı‘na, ümitvar hissettiren Hurda Franco‘ya özel selâm ederim…
“…çünkü biz çok merhametli hayvanlarız.” ( s.86)
cümlesinin, “merhametli” kısmının kazanması dileğimle; öykü seven, sevmeyip “bi’ bakayım n’ola” diyenlere sevgimle ve şevkimle iletiyorum efendim.
Çiğdem İskent 