Köprülere Şiirler | Ataol Behramoğlu

Köprülere Şiirler | Ataol Behramoğlu ( d.1942 )

Okunma Zamanı: 13 Ekim 2021

Şiir / Tekin Yayınevi / 1. baskı – Temmuz 2021
61 sf. / Çizimler: Sali Turan

“Köprü beni her zaman etkilemiştir. İnsan eliyle yapılarak iki doğa parçasını birleştirmesi ve böylece kendisinin de o doğanın bir parçası durumuna gelişi. İnsan eliyle yapılmış başka hiçbir şey için bunu düşünmedim. (…) Köprü, özellikle de kırsal alandaki bir köprü ise, doğanın doğal bir parçası gibidir… Köprülerde, yine sözünü ettiğim köprülerde beni etkileyen bir başka özellik, bilgece, sabırlı suskunluklarıdır. Yıllar, on yıllar yüzyıllar süresince nice yükler taşımış; nice kuşaklar, nice devirler gelip geçmiş, nice yıkımlara, nice zaferlere, nice acılara, nice şölenlere tanık olmuş, fakat sabırlı, bilgece suskunluklarını hep koruyagelmişlerdir.” (s. 9 – 10 ) diyor değerli şairimiz Ataol Behramoğlu, Köprülere Şiirler kitabının Önsöz’ünde.

Elbette başka şeyler de söyleyip örnekler de vermiş. Hem dünyadan hem ülkemizden 22 köprü şiiri var kitapta. Yukarıya alıntıladığım cümleler içinde sevdiğim iki tanım var köprüler için; “doğanın doğal bir parçası” olmaları ve “bilgece, sabırlı suskunlukları” !

Behramoğlu, bu köprülerin bazılarını görmüş bazılarını henüz görmemiş ama görme niyetinde.

Eşimle seyahatlerimiz sırasında gördüğümüz ve üzerinde yürüdüğümüz kimi köprülerde hissettiğimiz duygular, inanın şairimizin Önsöz’de yazdıklarına yakın ve / veya benzer duygulardır. İnsan ömrünü aşan ömürleri ve hikâyeleriyle duygularınızı ve düşüncelerinizi çok başka yerlere götürüp ders veriyorlar sanki.

İşte bu yüzden sevgili okurlar; öncelikle, şiir okumayı sevenlere önerebileceğim bir kitap Köprülere Şiirler…

Mostar Köprüsü’nden Belkıs Köprüsü’ne; Dicle Köprüsü’nden Drama Köprüsü’ne; Malabadi Köprüsü’nden Thames Üstündeki Asma Köprü’ye… Yolunuz açık olsun efendim!

Çizimleriyle şiirlere can veren Sali Turan’ın emeğine de teşekkür etmek isterim.

Alıntılar:

“Zaten altından akan bir su yoksa
Köprü dediğin neye yarar.” ( s.19 )

“Ülkem beni ağlatacak kadar güzel
Bu doğa ve tarih kardeşliği
Yeter ki bozmasın sevgisiz bir el
Bu eşsiz güzelliği.” ( s.21 )

“Cellatlar apansız çıkageldiler,
Cehennem kusan silahlarıyla;
Çocuk ölüleri gibi gömüldüler
Taşları Mostar’ın Neretva’ya.
(…)
Değişmez bir ceza hükmüdür bu şiir
Mostar Köprüsü’nün katillerine.” ( s.43 )