Sıkıldım, iki hafta yokum|Pelin Güneş (d.1974 )
Okunma Zamanı: 26 – 28 Temmuz 2021
Roman / Yaş grubu: 10 yaş ve üstü
Tudem Yayın / 160 sf.
“Toplum yaşamının bir kuralı, hatta bir gelenek gibi görürler eğitimi. Her doğan çocuk ağlar, güler, yürür, konuşur ve okula gider. Doğal süreç böyle işliyor, ben de biliyorum ama bazı çocukların, geleneklerle, kurallarla ya da alışkanlıklarla arası pek iyi değil. Benim gibi… Hepsi bu. Ben Tuana, on dört yaşındayım ve anaokulunu da sayarsak dokuz yıllık okul hayatım boyunca severek, eğlenerek geçirdiğim günler pek azdır.” ( s.7 – 8 )
diye serzenişte bulunuyor Tuana. Eh, haksız da sayılmaz lâf aramızda…
Tuana’nın bir de ondan üç yaş küçük erkek kardeşi Arda var. Biz romanı Tuana’nın gözünden okuyoruz. Annesi ile çatışmaları, kardeşiyle kıyaslanması, okuldaki özenti arkadaşlarıyla görüşmeyi istememesi – çünkü ilgi alanı farklı – annesini endişeye gark ediyor. Zira Tuana kendini kitap okumaya veriyor. İlk keşfi fantasik romanlar ve Harry Pottter serisi. Sonra Yüzüklerin Efendisi derken odasını bir Orta Dünya evrenine döndürüyor.
Aile içi tüm çatışmalara komşu teyze Mümü’nün Eskişehir seyahatine eşlik molası veriliyor. Veee Oruç Aruoba’nın
” Her yol
Kişiye varıyor sonunda,
Kişinin kendisine…” ( s.145 )
cümlesi Tuana için nasıl bir gerçekliği barındırıyor, kitabı okuyanlar öğrenecek efendim.
Sadece Aruoba mı, yazar Pelin Güneş daha kimleri katmış kurguya. Ba – yıl – dım!
Ayrıca bilmediğim bir kelime de öğrendim, öğrenmenin yaşı yok elbette. Kelimenin ne olduğunu da yazmayayım, okuyanların dikkatini çeker belki. Sadece müzikle bağlantılı olduğunu belirtmekle yetineyim.
“Hayatımda ilk kez biri, Tuana olarak benden yardım istiyordu ve ben de ne olursa olsun yapacaktım.” ( s.111 ) cümlesi Tuana’nın sıkıntısı hakkında bir fikir verir sanırım Sevgili Okurlar.
Cumhuriyet Kitap Eki’nde görüp, tanıtım yazısını okuyup merak ettiğim bir kitap Sıkıldım, İki hafta yokum. Bu vesile ile daha önce okumadığım, oldukça verimli – hem öyküleri hem romanları var – bir yazar olan Pelin Güneş’in kalemiyle de tanışmış oldum. Kendisinin emeğine içtenlikle teşekkür ediyorum. Bugün hem öykülerinden hem de romanlarından birkaç kitap daha satın aldım.
Şöyle demiş Pelin Güneş kitabın yazar tanıtım sayfasında:
“Kitap okumak, küçük yaşlarda yol arkadaşı edinmek gibidir. Her çağırışınızda kulağınıza öyküler fısıldayan bir arkadaşa kim hayır der? Üstelik bilmediğiniz diyarlardan, evlerden geliyorsa bu öyküler. Yıllar geçer, sen de birilerine fısıldamak istersin kendi gözünden yaşamı. Kimi notalar ile, kimi fırça ile, kimi kalemle yapar bunu. Benimki kalem oldu.“
İyi ki kalem olmuş diyorum!
Eğitim eleştirisi, iletişim, ilgi alanları, farklı zevkler, büyüme sancıları, kitaplar, müzik, şarkılar, filmler… Yok, yok şaşırmayın lütfen! Tekmili birden akıcı bir büyüme hikâyesi okuyorsunuz.
“On yaş ve üstü” tanımına öğretmenleri, ebeveynleri de katmak isterim. Çünkü Tuana’nın bize bir sitemi var. Gelin kulak verelim:
“Bazen gerçek hayatla geçinmek zor oluyor. Okul, aile, sınıftakiler…“
( s.114 )
Sevgimle ve şevkimle ilettim. Sağlık, esenlik ve kitaplar hep sizinle olsun.
Çiğdem İskent 