Yerçekimli Karanfil | Edip Cansever ( 1928 – 1986)
#şiir
Okunma Zamanı: 17 – 28 Ekim 2020
Selâmlar!
Edip Cansever, Ağustos ayında okuduğum Kirli Ağustos kitabı gibi Yerçekimli Karanfil kitabı ile de beni ters köşe yaptı. Üslubu farklı, içeriği farklı, demir leblebi gibi geldi, doğruya doğru. Kavrayabildiklerimle mutlu oldum elbette. Alışılmışın dışında olduğu için zihnim frene bastı sürekli. Demek ki biraz daha büyümem gerekiyor. Şiir okumayı seven bir okur olarak pes etmek yok, anlamaya çalışmak var.
🌳Susmak, o ölüme denk susmak
Var ya,
Bir tüfektir işte insanda
Hem de pırıl pırıl bir tüfek ( s.29 )
🌳Bu insandaki sezgi
Bu insandaki akıl
Bu kanundur kanun
Çileğin çilek oluşu gibi.. ( s.36 )
BUZ GİBİ
🌳Aşk iyidir bak
Duyumunu artırır insanın
Hele don gömlek sabahları
Tıraş olacağını duyarsın
Yeni gömleğini giyeceğin gelir
Bir yeni biçim eklersin insan olacağa
Masaya, merdivene, aynalı dolaba
Derken ardından şıpınişi bir kahvaltı
Amanın dersin bu ne delice gidiş
Paldır küldür açar mıydı fıstık ağacı?
İspinoz düşünür müydü?
Deli olan kaşınır mıydı?
Kolların upuzun Walt Whitman okumaktan
Ağzın desen bir karış açık
Sokaklar, amanın o sokaklar
Önce bir yeşile işkilli
Evlerde büyümeler, alıp başını gitmeler olacak
Kızıp duracaksın üstüne başına konan toza
Televizyondaki işe
Usanmak, hızını eksiltmek dendi mi
Cin ifrit kesileceksin birden
Hey gidi duyumuna yandığımın dünyası
Alıp vereceğin olacak ille
Aşk maşk buz gibi yaşayacaksın. (s 42 – 43)
Güzel, değil mi? Neyini anlamadın sen bu şiirlerin diyenleriniz olursa, kalanları keşfetmeyi onlara ve yolu bu kitaba düşecek olanlara bırakıyorum. Sevgimle ilettim.