Merkez İstasyonu’nda Oturup Ağladım | By Grand Central Station I Sat Down and Wept | Elizabeth Smart ( 1913 – 1986 )
Selâmlar Sevgili Kitap Dostları!
“Şiirsel düzyazı” nın klasiklerinden diye tanımlanıyor Merkez İstasyonu’nda Oturup Ağladım.
Gerçekten de betimlemeler şiir tadında, ifade ediliş haline hayran oluyorsunuz. Elbette bu aşamada çevirmeni Alev Bulut’u kutlamak gerek.
Bu bir roman ancak yazarın hayatından yansıyanlar kadar onları şiirsel bir üslupla dile getirirken kullandığı kimi referanslar açısından da zenginlik içeriyor. Bunu ben keşfetmedim tabiki, o kadar derin bir edebiyat kültürüm yok doğrusu; hayli detaylı ve edebiyat dersi gibi önsözü yazan Brigid Brophy sağolsun🙏
Lâkin romanı okurken “şimdi burada ne neyin referansı acep?” diye kendime işkence etmeyip metnin keyfini çıkardım. Bilgi dağarcığımda olanlara denk geldiysem, hafif bir gülümseme ile yola devam ettim.
Elizabeth Smart biz okurlara hüzünlü bir aşk üçgeni hikayesi anlatıyor. Zira âşık olduğu şair evli. Başlangıçta doludizgin bir aşk coşkusu algılanırken, sonrasında bu yasak ilişkiye ailenin ve çevrenin tepkisinin gölgesi düşüyor. Hüzün devreye giriyor ve tanımlar bazen fazlaca metaforik olup kafa karıştırabiliyor. Zaten akışta kendisi de “Evet ama kafam karıştı.” (s.76), “Hayır. Kafam karıştı.” diyor. Bu kadar basit olmasa bile durum bu.
Önsöz’de bahsi geçen “Neşideler Neşidesi” adlı şiirin Türkçesini bulup okuyunca kitapta oradan alıntılanan dizeleri bulabildiğim için toy bir sevince bulandığımı da itiraf etmeliyim🙈
Bu kitabı Sözcükler Dergisi nin yayınlarını takip ettiğim için buldum. Çıkardıkları şiir kitaplarını beğenerek okuyorum. İki kitaptan oluşan bu romanı da merak ettiğim için almıştım. İyi ki almışım… Ezgiler Ezgisi kitabına vesile oldu.
Farklı bir okuma yapmak isteyen okurlara içtenlikle öneriyorum. Sıra 30 yıl sonra yazılmış devam kitabı Serseri ve Kopukların Göğe Yükselişi‘nde.
Sevgimle ilettim. Nice kitaplarla buluşmak dileğimle…
📚Okunma Zamanı: 08 – 10 Eylül 2019
Alıntılar:
⚘Bir ardıç kuşu yumurtası gibi kırdım kalbini. Kırıklar onun sonlu ufkuna kadar uzanıyor. (s.35)
⚘Dünyayı aşkımıza katabiliriz, hiçbir öfke zarar veremez ona, kıskançlık bile. (s.41)
⚘Siz sadece gerçeğe olan inancımı geri verin bana, ben kansere, dedikoduya, savaşa çare bulayım. ( s.91 )
⚘Söyleyeceğimiz bir şey var mı acaba, çok bildiğini sanan bizlerin? ( s.93 )
⚘Silahları bir kenara koy aşk, çünkü bütün savaşlar kaybedildi. (s 118 )
Çiğdem İskent 