İlk yemişine durmuş incir ağacı
asmalar çiçeklenmiş
kokular saçıyor dört bir yana
sevgilim güzelim kalk da gel” (s.26)
Kitaplar nice kitaplara kapı aralıyor da doymuyor gözler ne de gönüller; gem vuramıyor “meftun okur” ne almaya ne de okumaya sevgili kitap dostları…
Biri bitmeden birine musallat olmuşsa akıl, susturmak lâzım geldi tez elden😊
Merkez İstasyonu’ nda Oturup Ağladım kitabı vesile oldu Ezgiler Ezgisi ‘ne ; diğer söyleyişle “Neşideler neşidesi” ne… Eve bile gitmeyi beklemeden vapurda başladım okumaya. Samih Rifat – kendi ifadesiyle – “Türkçede yeniden söylemiş”; “çevirme” dememiş çünkü yaptığım bu değil diyor.
Öncelikle bu eser için çok detaylı bir önsöz yazmış. İlginç bir tarihi geçmişi var, o yüzden çok merak ettim. Eni konu bir aşk şiiri… E ne var bunda derseniz, ilginçliği bu şiir denen aslında “ayet” olan dizelerin “Eski Antlaşma ( Ahd-i Atik)” yani bir Kutsal Kitap’ ın içinde olmuş olması. Epeyce cesur, erotik denebilecek dizeler bunlar. Önsöz’de belirtildiği üzere, bu aşk dolu dizelerin bu kutsal kitabın içine nasıl girdiğine dair Hıristiyan ve Yahudi din adamları epey fikir üretmiş. Lâkin bugüne kadar hâlâ gizemini korumaya devam ediyormuş.
Samih Rifat, kişisel olarak , dizelerin güzelliğinin tadını çıkarın diyor ki haklı bence 😊
“İ.Ö.450 dolaylarında kaleme alındığı sanılan bu metin” işte böyle bir metin.. Yazanı ise meçhul!
“Mühür gibi koy beni yüreğinin üstüne
mühür gibi kolunun üstüne
çünkü ölüm gibi güçlüdür sevi
ölüler ülkesi gibi sarptır tutku” ( s.66 )
İşte böyle Sevgili Kitap Dostları, benden iletmesi…
Kalın sağlıcakla ve sevgiyle…
Âşıklar ve maşuklar hep varmış, var olmaya devam etsinler de nice dizeler yazılsın söylensin böyle🙏💙📚
Çiğdem İskent 