Yazı, Yazgı, Yazmak | Ali Teoman ( 1962 – 2011 )
Cümleten Merhaba Sevgili Kitap Dostları,
“Başkasını bilemem, ama benim varoluşla bir alıp veremediğim var, onunla savaşmak için yazıyorum.”
diyen ve aramızdan çok erken ayrılan yazarın önünde saygıyla eğiliyorum.
Kitaplığımızda dört kitabı duruyorken; yeni çıkan, yazarın farklı edebiyat dergilerinde çıkan kitap eleştirilerini, edebiyat yazılarını ve farklı kitapları sebebiyle, kendisiyle yapılan söyleşilerini içeren bu kitabına hemen başlamakla ne iyi etmişim diyorum💙👍
Hem kişiliğini hem onu etkileyen yerli ve yabancı yazarları hem de “yazmak” odaklı, eser ve yazar odaklı – kendi de dahil- edebiyata ve edebiyat çevresine bakışını öğrenirken bilgilendiğimi de hissettim.
Okuma zevkinin yanında, yeni şeyler öğrendiğimde ayrıca mutlu olan bir okur olarak, benim açımdan oldukça tatmin edici bir okuma oldu doğrusu.
Daha fazla birşey yazmayacağım. Çünkü ne yazsam eksik kalacak ve konu dağılacak. Bu nedenle doğrudan tüm edebiyat tutkunlarına içtenlikle öneriyorum. 154 sayfalık bu güzel kitaba verdiğim dokuz günümün her bir dakikasını helâl ediyorum doğrusu.
Kendinizi bu güzel kitaptan mahrum etmeyin olur mu 😄
Haa kendisinde takıldığım bir konu da var elbette; “okur” yerine “okuyucu” kelimesini tercih etmesine çok taktım vesselâm. Neyse ben bu konuyla ilgili ayrıca bir paylaşım yapıp sebebini yazmayı planlıyorum şimdiden söylemiş olayım🙈
Bir de özel notum var izninizle. Şöyle ki; bu kitapta benim için sürpriz varmış meğer. Kitaba konan son röportajı yapan kişinin Sevgili İpek Seyalıoğlu olması. Kendisi üniversiteden genç sınıf arkadaşım olur. 21 yıl sonra, hayallerini gerçekleştirmiş bir akademisyen olduğunu öğrenmek mutlu etti beni.
Efendim, kitabı zevkinize emanet ediyor; sağlıklı, esenlikli ve hep kitaplı günler diliyorum.
Okunma Zamanı: 02 – 10 Temmuz 2019
Alıntılar:
“Ben karşımda kendim gibi bir okuyucu olduğunu düşünüyorum. Okuyucuyu hiçbir zaman kendimden aşağı bir varlık olarak düşünmüyorum. Yazarın yapması gereken, yapabileceğinin en iyisini yapmaktır. “Aman okuyucu anlamaz” gibi bir düşünce okuyucuya hakaret olur. Okuyucu anlar çünkü. Ya doğrudan anlar ya da çalışarak anlar.” sf.98
Çiğdem İskent 