Uzaklıklar, Eski Denizler | Fernando Pessoa ( 1888 – 1935 )
Merhaba Değerli Kitap Dostları,
Portekiz’in nev’i şahsına münhasır, kişilik zengini şairi ile tanışma kitabımdı Uzaklıklar, Eski Denizler. İçinde, dört kişilik altında farklı tarzda yazılmış, seçilerek bu kitaba alınmış şiirler var.
İçine kapanık, utangaç bir yapıya sahip Pessoa kendine farklı karekterlere sahip oyun arkadaşları yaratmış.
Kitabın giriş bölümünde verilen bilgilerden aktarırsam:
1) Alberto Caeiro ( 1889-1915) ömür boyu köyde yaşamış, mesleği ve eğitimi yok. Pastoral şiirler yazıyor.
2) Alvaro de Campos (1890-) Ortaöğretimden sonra Glasgow’a giderek makine ve gemi mühendisliği okumuş. Walt Whitman hayranı. Fütürist şiirler yazıyor.
3) Ricardo Reis (1886-) Cizvit okuluna gitmiş, Latince öğrenmiş,tıp eğitimi almış. Kral’dan yana olduğu için 1919’da Portekiz’den ayrılıp Brezilya’ya yerleşmiş. Paganizmi benimsemiş.
4) Fernando Pessoa (kendi adıyla) : Lirik ve dramatik şiirler yazmış.
Aslında Bernardo Soares adlı bir kişilik daha var yarattığı fakat o deneme türünde yazıyormuş. Bu sebeple, bu kitaba dahil değil. Kabaca bilgiler bu şekilde.
Geleyim şiirlere; çok beğendiğimi söyleyebilirim içtenlikle. İnsan hayret ediyor. Caeiro‘da doğayı hissediyorsunuz. Campos mühendis ya, Denize Övgü şiirinde bunu görüyorsunuz; makine sesleri, bağırma sesleri, bir yolculuk hali var. Valla kimi mısraların altını çizdim de çizdim yetmedi fosforladım😄
Ben hariç pek çok kişi Huzursuzluğun Kitabı‘nı okuyup tanıştı bu muhterem kişiyle. Bana da önce şiirleriyle tanışmak nasipmiş.
Daha fazla lafı uzatmayayım. Şiir sevenlere içtenlikle öneriyorum efendim. Bendeki 2. baskı ama 5. baskıyı yapmışlar sanırım. Geride 25 bin adet yayımlanmamış bir derya bırakmış olan Pessoa; gelecek yıllarda da yeni eserleriyle Edebiyat Âlemi’nde herdem taze olarak var olacak galiba.
Bu arada şiirleri İngilizce çevirisinden Prof. Cevat Çapan çevirmiş. Hep böyle olsa keşke, şiirleri şairler, Felsefe metinlerini de felsefeciler çevirse tadından yenmez valla😊Çok şey istiyorum farkındayım ama gönlümden geçen bu n’apiiim!. Çünkü hakkını veriyorlar.
Sevgimle ilettim. Sağlıklı, esenlikli ve kitap dolu günler diliyorum.
Okunma Zamanı: 20 – 21 Mart 2019
Tadımlık mısralar:
Alberto Caeiro’dan:
Felsefem yok, duygularım var benim…
Doğadan söz ediyorsam onu bildiğimden değil,
Sevdiğimdendir bu, onu sevmemin nedeni de
Sevenin neyi sevdiğini, niçin sevdiğini
Ve sevginin ne olduğunu asla bilmemesidir.
Sonu olmayan bir masumiyettir sevmek
Tek masumiyet de hiç düşünmemek. (sf.22)
Alvaro De Campos’dan:
Yolcular, yolculuklar – bunların her türlüsü!
Nice ulusları yeryüzünün! Nice uğraşlar! Nice insanlar!
İnsanın hayatını yönetebileceği nice değişik yönler
Ve sonunda her zaman, her zaman aynı olan hayat. (sf.72)
Ricardo Reis’den:
Tanrılardan tek dileğim
Onlardan bir şey istememeyi bağışlamalarıdır bana.
Mutluluk bir yüktür. Talih bir boyunduruk.
İkisi de fazla rahat bir durumun göstergesi.
Ne telaşlı, ne telaşsız, yaşarım ben
Aldırmadan sevinçlere, acılara. ( sf.89)
Fernando Pessoa’dan:
Duman duman tükettim hayatımı.
Ne kadar belirsiz gördüklerim, okuduklarım.
Bilinmeyen bir dilde bana gülümseyen
Açık bir kitap dünya. (sf.106)