Beni Bu Kadar Sevme Anne | Ahmet Naç

Selâmlar Değerli Kitap Dostları,

Ara ara eğitimle ilgili kitaplar da okuyacağımı yazmıştım daha önce. Bu kitap da onlardan biri ve yeni bir kitap. Taze elden taze çıkmış. Ahmet Naç ismini duymuşsunuzdur ya da videolarını izlemiş, onunla ilgili haberleri okumuşsunuzdur belki. Genç sınıf öğretmeni Sevgili Naç’ın ikinci kitabı bu. Gölge isimli ilk kitabı bekliyorken bu kitabını hemen alıp okudum. Bu girizgâhtan sonra efendim, içeriğine girmeden diyorum ki: Çocuk isteyen ve çocuğu olan çiftler, öğretmenler – emekli de olsanız farketmez- eğitimle bağı olan kişiler öncelikli olmak üzere herkes bu kitabı okumalı💓📚

Şimdii, çoğunuz “iyilikten maraz doğar” sözünü duymuşsunuzdur sanırım. Hah işte bu kitap ve dahi kitabın adı tam da böyle bir durum. Çocuklarımızı eğitirken – lütfen dikkat öğretirken demedim bakın- sevgimizi ve kimi davranışlarımızı “terbiye etmemiz” gerektiğini roman formatında anlatıyor Ahmet Naç. Konu eğitim olunca ister istemez didaktik anlatıma ( öğretici, yol gösterici) kayıyor yazılanlar. Ancak genelinde sürükleyici, merak ettiren bir kurgu var. Mustafa Öğretmen’in Öykü’ye hamile olan Bahar ile yaptığı konuşma ve eski öğrencisi Alper örneği üzerinden akıyor hikâye. Arada Öykü’nün yetişkin halleriyle, Alper’ in 1.sınıftan itibaren kendi sorunlarını kendinin nasıl çözdüğünü okuyoruz. Kimi zaman gülüp kimi zaman içiniz cızz ediyor ama , etmesiiin 😊İşte tam da bu halimizi terbiye etmemiz gerekiyor. Birey olabilmiş çocuk nasıl yetişecek? Sonunda gözüm yaşardı, arada da burnumun direği sızladı, kendime ayna tuttum, eleştirdim, bazen aferin verdim. Çocuğum yok, anne değilim ama öğretmenim ya, çok tane çocuğum oldu. O bakımdan kendime de dışardan bakma şansım oldu okurken, iğne-çuvaldız hikâyesi malûm😉

Size bir ipucu vereyim mi ? Emekliliğimi istediğim 2011 yılında bir köşe yazısı okumuştum: HELİKOPTER VELİLER !

Okul müdürüme de yollamıştım bu yazıyı. Ve bu konuda bir veli eğitim programı hazırlasak mı diye bir düşünce oluşmuştu. Sonra n’oldu bilmiyorum. Diyeceğim şu ki; bu kitabı okumadan önce internette bu başlığı taratın ve okuyun lütfen. Çünkü tam da bu makale aklıma geldi bu romanın daha başındayken. Çerçeveyi çizdim, kitabı okuyarak içini siz dolduracaksınız sevgili okurlar. Veee Alper ve Öykü’yü çoook seveceksiniz. Mustafa Öğretmen’e diyecek sözüm yok 🏅Ve tabiki Ahmet Naç öğretmeni bu özel kitap için yürekten tebrik ediyorum💓👏 Her anlamda verdiğiniz emeklere sonsuz teşekkürler öğretmenim!

Sevgimle💓📚İlettim. Sağlıkla, huzurla ve her daim kitapla kalınız.

📌Not: Bu arada kitapta bir cümlede mantık hatasına rastladım; tek cümle. Kitabın amacına ve başından beri vurgulanan düşünceye tamamen zıt düşüyor kanımca. Okuyan biriniz benzer yerde benzer duyguya kapılacak mı merak ediyorum. Sayfanın fotoğrafını çekip Doğan Kitap’ın verdiği editör e-postasına yolladım. Bakalım dönüş olacak mı?!

Alıntılar:

✏“Mesele dinlemesini bilmekti, anlamak için dolu bardağı biraz olsun boşaltabilmek gerekiyordu. Çünkü insanlar bir bardak gibiydi ona göre, herkes her şeyi o kadar çok biliyordu ki, o bardak ağzına kadar dolu oluyordu ve dünyanın en güzel damlasına bile yer kalmıyordu çoğu zaman.” sf.39

✏”Profesyonellik, bir annenin sahip olabileceği en önemli donanımdır. Sevgi, o profesyonellikle taçlanır. Canından bir parçaysa çocuğun, içindeki tüm potansiyeline ulaşabilmesini istemek, ona olan sevginin ruh ikizi gibidir. Sevgisiz büyümüş yüreğindeki boşlukları, onu kendine bağlayarak doldurmaya çalışma sakın. Çocuğunun geleceği için yapabileceğin en iyi yatırım budur işte; hiçbir şeyle satın alınamaz, satın alınacak olanların ise bundan bağımsız olarak asla bir değeri olamaz.” sf.74

✏”Taviz yok, seni kendilerine benzetmelerine asla izin verme.” sf.122

✏”Eğitim bir bilimdir. Seninle benim aramda bu yüzden bir fark yok Bahar. Nasıl ki onu doğurman, çok sevmen, saçını süpürge etmen asla seni iyi bir anne yapmaya yetmezse; beni de çocuk sevgisi, sabır, fedakârlıklar asla iyi bir öğretmen yapmaya yetmez. İkimiz de çocuklarımıza zarar veririz nihayetinde. Sonsuz sevgimiz bu zararın dozajını artırmaktan başka bir işe yaramaz.” sf.127

✏”Sorun doğruyu yapabilmek değil, herkese rağmen bunu başarabilmek!” sf.137